Problemy zdrowotne dotyczące uszu są stosunkowo częste u zwierząt domowych i mogą wynikać z różnych przyczyn – od infekcji, przez alergie, po obecność ciał obcych. Wczesne rozpoznanie objawów oraz odpowiednia reakcja opiekuna mają istotne znaczenie dla komfortu i zdrowia pupila.
Infekcje uszu u zwierząt – rozpoznanie i reakcja
Infekcje ucha zewnętrznego lub środkowego należą do najczęstszych rozpoznań w praktyce weterynaryjnej. Mogą być wywołane przez bakterie, grzyby lub pasożyty zewnętrzne (np. świerzbowce uszne). Do objawów należą:
- uporczywe drapanie uszu,
- potrząsanie głową,
- nieprzyjemny zapach,
- zaczerwienienie i obecność wydzieliny.
W celu postawienia rozpoznania lekarz weterynarii przeprowadza badanie kliniczne oraz – w razie potrzeby – badania dodatkowe (np. cytologię). Odpowiednie leczenie ustalane jest indywidualnie i może obejmować środki miejscowe lub ogólne.
Alergie jako czynnik wpływający na stan uszu
Alergie pokarmowe i środowiskowe u zwierząt mogą prowadzić do przewlekłych problemów dermatologicznych, w tym nawracających stanów zapalnych uszu. Reakcje immunologiczne wywołują świąd i zaczerwienienie, co skutkuje mechanicznym drażnieniem okolicy ucha przez zwierzę i zwiększa ryzyko infekcji wtórnych. Skuteczna pomoc wymaga współpracy z lekarzem weterynarii – najczęściej o specjalizacji dermatologicznej – który przeprowadza wywiad, ocenia objawy oraz może zaproponować diagnostykę alergii (np. testy eliminacyjne lub serologiczne).
Badania i leczenia uszu zwierząt w Gdańsku ma charakter zindywidualizowany i może obejmować zmianę diety, stosowanie leków przeciwzapalnych oraz pielęgnację skóry i uszu zgodnie z zaleceniami.
Ciała obce w uszach – jak rozpoznać i postępować
U niektórych gatunków, szczególnie psów aktywnych na zewnątrz, istnieje ryzyko dostania się ciał obcych do przewodu słuchowego – np. źdźbeł trawy, owadów lub piasku. Takie sytuacje mogą powodować natychmiastowy dyskomfort i prowadzić do zapalenia.
Objawy mogą obejmować:
- nagłe potrząsanie głową,
- przechylanie jej na jedną stronę,
- bolesność przy dotyku,
- niepokój zwierzęcia.
W takich przypadkach nie zaleca się samodzielnych interwencji – usunięcie ciała obcego powinien przeprowadzić lekarz weterynarii, często z użyciem otoskopu lub w znieczuleniu.
